Some constraints on the application of methods for drain spacing determination in unsteady-state of flow in eugley soil

Abstract

The aim of this research was to figure out certain limitations of methods for drain spacing determination application in unsteady-state of flow rate to the drains in the eugley soil. The well-known Glover-Dumm method was taken in this analysis. The analysis was based on the results of drain discharge and water table depth measurements. Measurements were carried out on the experimental field. Three different drainage treatments were set up with three different drainage spacings such as 10 m, 20 m and 30 m. The results of analysis showed significant constraints of the method due to non-modeling dynamic of water flow to the drains. These effects are marked on the plot with the least drain spacing (10 m).

Cilj ovog rada je da prikaže izvesna ograničenja primene metoda za određivanje rastojanja između drenova u nestacionarnom režimu filtracije na močvarno-glejnim zemljištima. Analiza je izvedena na primeru metode Glover-Dumm-a kao glavnog predstavnika ove grupe metoda, a na osnovu eksperimentalnih rezultata merenja drenažnog isticanja i dubine nivoa podzemnih voda na drenažnom sistemu sa tri varijante rastojanja između drenova: 10, 20 i 30 metara. Metode primenljive u uslovima nestacionarnog režima filtracije podrazumevaju da doticaja osim merenog, dakle padavina ili navodnjavanja, nema. S obzirom da močvarno-glejno zemljište obiluje podzemnim vodama, postoje doticaji koji nisu obuhvaćeni niti kroz padavine, niti kroz navodnjavanje. Metoda Glover-Dumm-a smanjenje dubine podzemnih voda pokušava da obrazloži fiktivnim, većim rastojanjem između drenova. Poređenjem podataka o dubini podzemne vode dobijenih računskim putem i podataka dobijenih merenjem uočava se da i jedni i drugi podaci podležu eksponencijalnoj regresiji, ali da su koeficijenti značajno različiti. Naime, na svim varijantama merenja računski su dobijene vrednosti koeficijenta reakcije a koje su višestruko veće od koeficijenata regresionih krivih sekvence merenja. Na svim izdvojenim segmentima uočljivo je mnogo blaže opadanje regresione linije nego što to sračunava metoda. Ova osobina pokazaće se kao veliko ograničenje u primeni, jer zahteva egzaktno merenje i poznavanje svih doticaja. U sistemima sa većim međudrenskim rastojanjima efekat nemodelirane dinamike doticaja ima manje uticaja, te se metoda pod izvesnim ograničenjima može sa vise uspeha primenjivati.