Components of genetic variability of ear length of silage maize

Abstract

The objective of this study was to evaluate following parameters of the ear length of silage maize: variability of inbred lines and their diallel hybrids, superior-parent heterosis and genetic components of variability and habitability on the basis of a diallel set. The analysis of genetic variance shows that the additive component (D) was lower than the dominant (H1 and H2) genetic variances, while the frequency of dominant genes (u) for this trait was greater than the frequency of recessive genes (v) Furthermore, this is also confirmed by the dominant to recessive genes ratio in parental inbreeds for the ear length (Kd/Kr> 1), which is greater than unity during both investigation years. The calculated value of the average degree of dominance √H1/D is greater than unity, pointing out to superdominance in inheritance of this trait in both years of investigation, which is also confirmed by the results of Vr/Wr regression analysis of inheritance of the ear length. As a presence of the non-allelic interaction was established it is necessary to study effects of epitasis as it can have a greater significance in certain hybrids. A greater value of dominant than additive variance resulted in high broad-sense habitability for ear length in both investigation years.

Cilj ovog istraživanja je bio da se za dužinu klipa silaznog kukuruza procene: varijabilnost inbred linija i njihovih dialelnih hibrida, heterozis u odnosu na boljeg roditelja i komponente genetičke varijabilnosti i heritabilnosti na bazi dialelnog seta. Utvrđeno je da na varijabilnost ove osobine značajno utiču genotip i interakcija genotipa i godine. Inbred linija silaznog kukuruza ZPLB 404 je imala najveću, a ZPLB 405 najmanju dužinu klipa u obe ispitivane godine. Analiza komponenti genetičke varijanse pokazuje daje aditivna komponenta (D) bila manja od dominantne (H1 i H2) genetičke varijanse, a komponenta F koja je pozitivna i frekvencija dominantnih gena (u) i recesivnih gena (v) za ovu ispitivanu osobinu ukazuju da dominantni genipreovlađuju nad recesivnim. Takođe ovo potvrđuje i odnos dominantih prema recesivnim genima kod roditeljskih genotipova za dužinu klipa (Kd/Kr>1) koji je veći od jedinice u obe godine ispitivanja. Izračunata vrednostprosečnogstepena dominacije √H1 / D je veća od jedinice, što pokazuje da se u nasleđivanju ove osobine radi o superdominacijiu obe godine ispitivanja. Rezultati Vr/Wr regresione analize ukazuju na superdominaciju u nasleđivanju dužine klipa. Takođe je ustanovljeno i prisustvo nealelne interakcije, što ukazuje na potrebu proučavanja efekta epistaze, jer može imati veći značaj kod pojedinih hibrida. Veća vrednost dominantne od aditivne varijanse uticala je da se dobije visoka heritabilnost u širem smislu za dužinu klipa u obe godine ispitivanja (98,71%(1997) i97,19%(1998)).