Degradation of raspberry color by enzymatic treatment and squeezing

Abstract

Pectin preparation Klerzyme®120, manufactured by DSM-France, specific for 'acid fruits' with pH below 3.2, was used for maceration and depectinzation. In terms of maceration at one degree, it was applied in the quantity of 200-400 g/t for 1 to 2 hours at 50°C. At the maceration at two degrees and depectinzation, the enzyme was added: In the first phase 100-200 g/t for 0.5 to 1 h at 20°C, and in the second, 4-8 g/hl for 1 to 2 hours at 20°C. Mush boiling was executed at increased temperatures for 2 and 5 minutes. The application of proper heat enzymatic treatment prior to squeezing proved to be acceptable. The juice obtained by squeezing upon the enzymatic treatment contains about 30% more anthocyanins as compared to juice produced without enzymatic treatment. In terms of the final content of anthocyanins, the same results were recorded with treatments. In each processing stage, juice pasteurization adversely affected anthocyanin levels.

U radu je ispitivana promena sadržaja bojenih materija dve sorte maline Vilamet i Miker, pri različitim uslovima ceđenja, enzimiranja i toplotnog tretiranja. Ogledi su izvedeni na laboratorijskoj hidrauličnoj cednici, pri čemu su imitirani radni uslovi "Bucher" cednice (pritisak 180 - 200 bar, 1-3 rastresanja kljuka). Za maceraciju i depektinizaciju korišćen je pektinski preparat Klerzyme® 120 (DSM - Francuska), koji je specifičan za "kiselo voće" (pH ispod 3,2). Pri maceraciji u jednom stepenu enzim je dodavan u količini od 200 - 400 g/t, u toku 1 do 2 sata na 50°C. Pri dvostepenoj maceraciji i depektinizaciji, dodavan je enzim: u prvoj fazi 100 - 200 g/t u toku 0,5 do 1 sata na 20°C, a u drugoj fazi dodavan je 4 - 8 g/hl, u toku 1 do 2 sata na 20°C. Blanširanja kljuka maline su izvedena na povišenim temperaturama u trajanju od 2 i 5 minuta. Primena odgovarajućeg toplotno-enzimskog tretmana kljuka pre ceđenja pokazala se prihvatljivom. Pored poznatog degradacionog dejstva toplote na antocijane, sok dobijen ceđenjem, posle enzimiranja, sadrži oko 30% više antocijana u odnosu na sok dobijen bez enzimiranja. Pasterizacija soka, u svakoj fazi prerade, dala je izrazito negativan efekat na količinu antocijana. Najviše se gube neobojene forme antocijana. Kod serija sa dvostepenim enzimiranjem, i pored velikog početnog sadržaja antocijana, posle druge pasterizacije dolazi do smanjenja na približnu vrednost sadržaja ukupnih antocijana kao kod serija sa jednostepenim enzimiranjem.