Effect of constructive solutions for sprayers on the quality of drift control and its decrease

Abstract

In Serbia classical sprayers with axial low-spray ventilators are still used in pest and disease control in fruit growing. These sprayers are characterized by huge amounts of air discharged into uncontrollable directions. However, the amount of energy utilized is enormous, the quality of control very poor which eventually contributes to environmental pollution. Currently there are various technical solutions for solving the issue in practice. These solutions however have not been tested on scientifically proved grounds in order to enable the right choice of machinery for the use in fruit growing. Considering the above said the need arises to conduct a comparative study of a few technical solutions from the standpoint of exploitation and constructive use in fruit growing. The classical sprayer with low axial spraying ventilars was the control. The investigation also included: a sprayer pointing its air current backward at askance and a sprayer with flexible tubes (OFC) pointing upward at an angle of 20 and 40°. Treatments were conducted in two types of orchards differing in leaf density. The conclusion which emerges is a 20% better quality of the control conducted with sprayers having axial ventilators and flexible tubes and a 30% gain of the preparation used in comparison with the classical sprayer. There were no differences in less dense fruit trees planted at a 3 m distance. The effect of the treatments on the uniformity of the distribution was insignificant. Sprayers with flexible tubes at an angle of 40° tended to increase the variation of the deposited preparation in less dense trees in comparison with dense tree crowns. The amount deposited by sprayers with air currents pointed backward at askance and OFC at an amble of 20° were by 1.3-1.7-fold smaller in less dense trees in comparison with more dense tree crowns.

Pri zaštiti voćnjaka u Srbiji se još uvek najviše koriste klasični orošivači sa aksijalnim niskovodenim ventilatorima. Karakteristika tih orošivača je velika količina vazdušne mase neadekvatnog usmerenja, što za posledicu ima angažovanje velike količine energije, loš kvalitet zaštite kao i znatno zagađenje životne sredine. Prisutna je i činjenica da se našoj voćarskoj praksi poslednjih godina nudi veoma veliki broj različitih tehničkih rešenja za zaštitu višegodišnjih zasada. Pojavljivanje velikog broja tehničkih rešenja nije propraćen odgovarajućim ispitivanjima naučnih institucija na osnovu kojih bi se izvršio odabir adekvatnih mašina proizvodnim uslovima u voćarstvu. Imajući na umu navedeno, nametnula se potreba da se obavi konstruktivno i eksploataciono upoređivanje više tehničkih rešenja orošivača koji se nude našoj voćarskoj praksi. Kao baza za poređenje uzet je klasični orošivač sa niskovodenim aksijalnim ventilatorom. Proces ispitivanja je još obuhvatio: orošivač sa usmerenjem vazdušne struje koso unazad i orošivač sa fleksibilnim cevima (OFC) usmerenim pod uglom od 20o i 40o na gore. Tretmani su obavljeni u dva tipa zasada koji se razlikuju po bujnosti. Zaključak je da orošivači sa aksijalnim ventilatorom i fleksibilnim cevima za usmerenje vazdušne struje ostvaruju bolji kvalitet zaštite do 20%, dok se ušteda zaštitnog sredstva kreće i do 30% u odnosu na klasični orošivač. Kod manje bujnih voćaka sa razmakom sadnje od 3 m nisu primećene nikakve razlike. Tretmani su imali neznatan uticaj na uniformnost distribucije izraženu koeficijentom varijacije. Kod orošivača sa fleksibilnim cevima promena ugla mlaza sa 20o na 40o za manje bujne voćke uslovila je povećanje varijacije depozita za razliku od bujnijih gde je primećeno određeno smanjenje varijacije. Količina depozita kod primene orošivači sa usmerenjem vazdušne struje koso unazad i OFC sa uglom usmerenja 20o za manje bujni zasad su bile 1,3-1,7 puta veći nego kod bujnijih stabala.